English
Deutsch
Français
Español
Italiano
In 1997 was het vrachtschip Tokio Express op weg naar New York toen het noodlot toesloeg. Door een enorme golf, door de kapitein beschreven als een "eens-in-de-eeuw fenomeen," verloor het schip 62 containers in zee. Een van die containers bevatte bijna vijf miljoen LEGO-stenen, wat sindsdien bekend staat als "De Grote LEGO-ramp."
De LEGO-lading, met thema’s zoals oceaanonderzoek, bestond uit bijna 4,8 miljoen stenen, waarvan veel licht genoeg waren om te drijven. Onder de verloren schatten waren 28.700 gele reddingsvlotten, 52.000 rode schroeven, 4.200 zwarte octopussen en 33.427 zwarte draken. Opvallend is dat er nooit haaien uit de zending zijn teruggevonden, wat suggereert dat ze door hun zwaardere gewicht zijn gezonken.
LEGO verloren en gevonden: een droom voor strandjutters
Sinds het incident spoelen kleurrijke LEGO-stenen aan op de kusten van Cornwall, Engeland, en zelfs daarbuiten. Al meer dan 25 jaar vinden strandjutters kleine octopussen, zwemvliezen en duikuitrusting in het zand, een mix van toevallige kunst en ecologische zorgen.
Eén iemand die dit merkwaardige fenomeen omzette in een passieproject is Tracey Williams. Als inwoner van Cornwall en milieuactivist begon Williams in 1997 met het verzamelen van deze stenen. Haar Instagram-pagina, "Lego Lost at Sea", is uitgegroeid tot een plek waar liefhebbers hun vondsten delen.
In haar boek, Adrift: The Curious Tale of Lego Lost at Sea, duikt Williams in het verhaal achter de ramp en de blijvende impact ervan. Wat begon als een luchtige hobby, is uitgegroeid tot een unieke documentatie van milieugeschiedenis.
Milieugevolgen van een plasticramp
Hoewel het misschien charmant lijkt dat LEGO-stenen aanspoelen, zijn de milieugevolgen allesbehalve speels. Uit onderzoek blijkt dat sommige LEGO-stenen tot wel 1.300 jaar nodig hebben om te ontbinden. Wetenschappers van de Universiteit van Plymouth gebruikten geavanceerde beeldvorming om verweerde LEGO-blokjes te bestuderen en brachten zo hun duurzaamheid en de langetermijnrisico's van plastic in zee-ecosystemen in kaart.
Het probleem beperkt zich niet tot de zichtbare stenen. Veel van de zwaardere items die naar de zeebodem zijn gezonken, zijn onbereikbaar voor opruimacties en breken af tot microplastics, wat een bedreiging vormt voor het zeeleven.
LEGO's reactie en inspanningen voor duurzaamheid
Na de ramp moedigde LEGO mensen aan om gevonden stenen te melden en ze als een grappig aandenken te bewaren. In de afgelopen jaren heeft het bedrijf echter stappen ondernomen om zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Ongeveer 75% van LEGO's CO2-uitstoot komt van de productie van plastic, wat een verschuiving naar duurzaamheid heeft aangewakkerd.
LEGO heeft elementen geïntroduceerd die gemaakt zijn van bio-polyethyleen, een plantaardig plastic op basis van suikerriet. Hoewel deze niet volledig biologisch afbreekbaar zijn, zijn de nieuwe stenen beter recyclebaar, wat een stap richting groenere producten betekent.
Op zoek naar schatten of nadenken over impact?
De Grote LEGO-ramp is een culturele curiositeit geworden en biedt een kijk op plasticvervuiling in onze oceanen. Of je nu een strandjutter bent die hoopt een zeldzaam steentje te vinden, of een milieubeschermer bezorgd over de lange termijn, dit verhaal geeft veel stof tot nadenken.
Wat vind jij van de LEGO-ramp? Heb jij ooit iets bijzonders op het strand gevonden? Laat het ons weten in de reacties, we horen graag jouw verhalen!
Steun ons werk door je LEGO sets te kopen via onze affiliate links. Met elke aankoop help je ons om het laatste LEGO-nieuws en leuke inzichten te blijven delen!
